Óði Óðinn, Geðveiki Eiki, Snorri Snar, Sturlaði Sturla, Brjálaði Brjánn… alveg sama hvað við kjósum að kalla hann á fullkominni, ímyndaðri RÚVsku geta flestir verið sammála um að díselpönk-eftirheimsendabrenglun hafi markað stærstu fótspor sín með honum Max Rockatansky og óttalausa ástralanum George Miller (sem yfirgaf læknisferil fyrir bíógerðina) auk hans teymi. Það sem hófst fyrst sem oggulítil, hræódýr „Ozploitation“-mynd (sjáið Not Quite Hollywood – núna!) að nafni … Halda áfram að lesa: Mad Max (1-4)

Christopher Jonathan James Nolan. Maðurinn sem er svo tignarlega svalur og klassaður að hann fær ekki bara eitt heldur þrjú virðuleg skírnarnöfn. Maðurinn sem upphaflega gerði dökka, dramatíska þrillera og fékk heppilegt tækifæri til að leikstýra rándýrri Hollywood-mynd sem ákvað að prufa eitthvað nýtt og breyttist strax í kjölfarið í glænýtt nördauppáhald, heilan undirgeira af tilbiðjendum út fyrir sig. En eins og Nolan er nú sjálfur … Halda áfram að lesa: Christopher Nolan

Kvikmyndagerðamaður í orðsins fyllstu merkingu, eða eins-manns stúdíó réttara sagt. Robbi hefur aldrei nennt að eltast við heitustu Hollywood-stefnur og hefur alltaf farið sínar leiðir og á heimavelli. Hann stýrir, klippir, tekur upp, skrifar langflest handritin og byrjaði eftir aldamótin að semja oftar tónlistina sjálfur (allt heima í bílskúrnum hans). Hann rekur sitt eigið brellufyrirtæki og þykir nokkuð vinsæll til að vinna með, skiljanlega. Hann vinnur … Halda áfram að lesa: Robert Rodriguez