Marvel Studios-maskínan hefur oftar en ekki verið á hörkugóðu róli, en leiðinlegast er þegar þeir klessa á veg og punga út mynd sem pikkföst í miðjunni; og þar er Captain Marvel. Myndin er ágætis poppafþreying og með áreiðanlega fína spretti en dýpt sögunnar ristir grunnt, stíllinn er bragðlaus (nánast eins og budgetið hafi verið fyrir meðalstóran sjónvarpsþátt) og klisjurnar alveg eftir færibandinu. Allt þetta væri … Halda áfram að lesa: Captain Marvel
Þessi mynd rokkar! … næstum því. Lof mér að umorða. Alita: Battle Angel væri trúlega frábær sci-fi perla ef hana vantaði ekki endi… Í kringum ágætan þriðjung er eins og óþolinmóður framleiðandi hafi tappað í úrið sitt og krafist þess að myndin ljúki þessu af sem fyrst. Framhaldið síðar… eða ekki. Vissulega kemur “episódískur” strúktúr ekkert á óvart þegar upprunalegu myndasögurnar spanna hátt í níu … Halda áfram að lesa: Alita: Battle Angel
Þegar Ridley Scott sendi fyrst frá sér Blade Runner árið 1982 hlaut hún frekar dræmar viðtökur og lélega aðsókn, og var það ekki fyrr en einhverjum árum og nokkrum endurbættum útgáfum síðar að fólk fór að keppast við að lofsyngja hana og um leið deila um stærstu ráðgátu hennar. En hvort sem fólk dýrkar myndina eða þolir ekki er ótvírætt hvað hin dystópíska „noir“ framtíðarstemning … Halda áfram að lesa: Blade Runner 2049
